gevaar op de weg!

Hallo allemaal! Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik heb inmiddels weer genoeg meegemaakt om jullie een leuk verhaal te vertellen! Het dagelijks leven hier is niet veel veranderd, behalve dat het weer langzamerhand beter wordt. Deze week zijn de temperaturen opgelopen tot 30 graden, dus de zomerjurkjes mogen eindelijk weer uit de kast. Nog maar 2,5 week les en dan zit het laatste semester hier er alweer op, en ik moet zeggen, de tijd vliegt. De zaterdag na de laatste week gaan Tirza en ik naar Filipijnen, dus behalve nog een heleboel leuke dingen doen, moet er ook nog van alles geregeld worden.

Van het weekend zijn Tirza en ik naar Hualien geweest, om nog een bezoekje te brengen aan de Taroko Gorge, een kloof tussen de bergen waar we begin maart ook al een keer naar toe zijn geweest. Toen hadden we helaas niet alles kunnen zien wat we wilden zien, vooral omdat de bus die er doorheen rijdt niet zo vaak gaat. Daarom wilden we deze keer een scooter huren, op die manier zouden we in ieder geval geen tijd verspillen aan het wachten op de bus bij iedere halte.

Vrijdagavond zijn we met de trein richting Hualien vertrokken. Omdat we de vorige keer op dezelfde dag de treinkaartjes hadden gehaald en toen een paar uur moesten wachten voor we de trein konden nemen, hebben we deze keer de treinkaartjes van te voren (op woensdag) al gehaald. Dat was maar goed ook want toen al waren alle kaartjes al uitverkocht voor de trein die we wilden nemen. Daarom hebben we een trein eerder moeten nemen, dit was geen ramp, het betekende alleen dat we een kwartiertje van de les moesten missen.
Toen we in Hualien aangekomen waren, hebben we meteen een scooter gehuurd. Dit was ook nog best een opgave met alleen een kopie van een Nederlands rijbewijs en een paspoort. Ik heb me rijbewijs niet omgezet naar een internationaal rijbewijs voor ik naar Taiwan vertrok omdat ik toch niet van plan was om te gaan rijden. Gelukkig is alles nog goed gekomen want uiteindelijk hebben we wel een scooter kunnen huren. Ik heb misschien een keer in me leven op een scooter gezeten dus in het begin vond ik het wel een beetje eng, zeker ook omdat ik niet precies de Taiwanese verkeersregels weet. Bovendien halen ze hier van links en van rechts in. Maar na een paar rondjes rijden voelde ik me zeker genoeg om Tirza achterop te nemen.
Voordat we naar het hostel gingen is Tirza nog even langs het Visitor Center gegaan om om een wegenkaart te vragen. Ze kwam met slecht nieuws terug, er was namelijk een kans dat we de volgende dag niet de Gorge in mochten. Een aantal weken geleden was er een aardbeving in Taiwan die in Hualien het heftigst was. Daardoor waren er plekken in de Gorge waar nog steeds stenen naar beneden vielen, die ook nog wel eens op de weg vielen. Als het te gevaarlijk werd, mochten we zaterdag dus niet de Gorge in.
Alsof dit nog niet erg genoeg was, vertelde Tirza mij dat een Franse jongen die ook in het visitor center was zei dat het hostel waar wij die nacht zouden verblijven, last had van bed bugs. Hij was het hostel uitgegaan omdat hij allemaal rode wondjes eraan had overgehouden. Ons weekend begon dus niet helemaal lekker. Maar goed, dat mocht onze pret nog niet bederven.

Na een hele onrustige nacht in een bed waar misschien bed bugs in zaten (heb er gelukkig niks aan overgehouden), zijn we de volgende morgen om half zeven opgestaan om de backpacks in een kluis te doen bij het station, en om even lekker te ontbijten. Toen het uur van de waarheid was aangebroken, zijn we naar het visitor center gegaan en dit keer met goed nieuws teruggekomen, we mochten namelijk gewoon de kloof in. Nu het tweede probleem, hoe kwamen we er? Het is namelijk nog wel een uurtje rijden (met de scooter) vanaf Hualien. Na het eerste bordje te hebben gevolgd kwamen we op een gegeven moment bij een kruising waar we even niet meer wisten welke kant we op moesten. Gelukkig stond er een man naast ons op een scooter die er ook naartoe ging dus die hebben we kunnen volgen. We hadden ook weer heel erg geluk met het weer. Het zou de hele dag gaan regenen volgens het weerbericht maar tot een uur of vier hebben we geen regen gezien!
Toen we aankwamen in de kloof moesten we eerst naar het informatiecentrum omdat we permits hadden aangevraagd om de suspension bridge over te mogen. Het gebied aan de andere kant van de brug is beschermd berggebied en daarom mogen er maar een bepaald aantal mensen per dag de brug over. De vorige keer dat we in de Gorge waren hadden we hierover gehoord dus deze keer hebben we een paar dagen van te voren de permit aangevraagd.

Toen we op weg naar de brug waren, was er ineens een stuk afgezet. Dat was dus het stuk waar af en toe nog steeds stenen naar beneden vielen. Toen het veilig was om te gaan, mochten we heel snel door het afgesloten stuk rijden. Tirza en ik hadden eerst niet helemaal door dat het heel snel gebeuren moest, omdat we eigenlijk nog niet precies wisten wat er aan de hand was. Toen een auto heel snel voorbij ons reed en riep dat we veel sneller moesten rijden, zijn we met een noodgang het afgesloten gebied door gereden. Aan de andere kant stopten we even omdat iedereen ineens de auto uitstapten om te kijken wat er achter ons gebeurde. Toen we achter ons keken zagen we een enorme hoop stenen naar beneden vallen wat een onwijze stofwolk veroorzaakte. En dan te bedenken dat we daar net nog onder reden! Natuurlijk hoeft het niet altijd zo te zijn dat de stenen op de weg vallen maar het kan natuurlijk wel.

Het uitzicht vanaf de brug was echt super mooi. En ik vond het ook wel leuk omdat heel veel mensen dus naar ons zaten te kijken en er ook graag over heen wilde maar het niet mochten. We hebben ook nog een stukje over het pad gelopen aan de andere kant van de brug, maar het pad was best steil en soms nogal ontoegankelijk, dus dat hebben we niet heel erg lang volgehouden.

Het volgende wat op ons to-see lijstje stond, was de zwaluwgrotten. In de wanden in de grotten zitten allemaal een soort van gaten, waar de zwaluwen in zitten. Af en toe zie je er een paar vliegen, waar ik nog best wel een paar keer geschrokken van ben omdat ze ineens op me af kwamen vliegen. Eerst zijn we een stukje lopend erdoorheen gegaan en later hebben we de scooter gepakt en zijn we er doorheen gereden. Daar heeft Tirza trouwens nog een heel mooi filmpje van gemaakt dat ik van de week nog wel even op Facebook zal zetten.

Daarna wilden we het pad van de tunnel of nine turns lopen maar die was helaas afgesloten. Dus toen zijn we maar meteen doorgereden naar het eindpunt Tianxiang, waar we nog een trail met watervallen hebben bewandeld. Het pad bestond af en toe uit donkere tunnels en net voor het einde van het pad had je drie hele mooie watervallen onder elkaar. De omgeving is eigenlijk niet beschrijven het was echt zo mooi. We hebben het pad helemaal uitgelopen en aan het einde was er een grot waar binnen een watervalgordijn zou zijn. Omdat we geen zaklamp bij ons hadden ( behalve onze telefoon maar die mocht natuurlijk niet nat worden) zijn we een groep Taiwanese jongens achternagelopen de grot in. In het begin vond ik het niet heel bijzonder. Behalve dat me voeten nat werden omdat het pad onder water stond, vond ik het niet heel boeiend. Maar vlak voor het einde van de grot kwam er water uit heel veel gaten in het plafond als een soort douchestraal. We moesten er doorheen dus we waren wel zeiknat toen we er uitkwamen, maar het was het zeker waard. Het was echt zo gaaf om te doen en om mee te maken.

Na dit pad hebben we bij Tianxiang even geluncht. De gebakken rijst was echt heerlijk totdat ik net op tijd ontdekte dat ik een (dode) spin in me eten had. En het was echt net op tijd want hij zat aan mijn eetstokje die ik bijna nog net niet in m'n mond had gestopt. Dus jullie begrijpen wel dat we hierna erg snel vertrokken waren.
Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een tempel waar een waterval doorheen stroomde. Maar hier zijn we niet al te lang blijven plakken. Ik heb inmiddels wel genoeg tempels gezien en we vonden het allebei alleen cool dat er een waterval te zien was.

En toen was ons weekendje Hualien alweer bijna voorbij. Op de terugweg moesten we bij het afgesloten stuk nog wel even wachten tot het veilig was, want er waren weer wat stenen naar beneden gevallen, niet zoveel als op de heen weg, maar het was nog steeds niet veilig. Hoewel ik de kloof nu twee keer heb gezien, ik kan er nog geen genoeg van krijgen. In zo'n gebied voel je je als mens dan toch wel heel klein, tussen al die immens grote bergen en rotsen.
Terug in Hualien hebben we nog hele vieze pasta gegeten. Op de kaart stond dat het gnocchi was, maar dit was gewoon heel vies pastadeeg met een feloranje kleur. Het weekend weg had zo ook wel lang genoeg geduurd voor ons allebei. Omdat we allebei niet lekker geslapen hadden, waren we doodop. We waren ook heel erg blij toen we om half twaalf 's avonds weer thuis waren.

Behalve het weekendje Hualien heb ik natuurlijk nog wel wat andere dingen gedaan de afgelopen tijd. Twee weken geleden heb ik Tirza haar vader en zijn vriendin mogen ontmoeten. Samen hebben we lekker op z'n Taiwanees gebarbecued, en we zijn naar een soort van kroeg geweest. De eerste keer dat ik in Taipei naar een kroeg ben geweest. Er trad een bandje op, wat ik niet heb kunnen zien, maar helaas wel heb kunnen horen. Het was niet erg goed, maar ja ik kan het niet beter en het was op zich wel grappig om te zien hoe het er in een Taiwanese kroeg aan toe gaat.

Omdat het weer ook wat beter is nu, ben ik vorige week uit school naar het Da'an Park gegaan om even lekker van het zonnetje te genieten. Omdat de tijd die ik hier heb nu nog maar zo kort is, heb ik ieder weekend volgepland zitten. Afgelopen weekend zijn we op zondag nog naar het museum of world religions geweest, wat best interessant was. Alleen een beetje jammer dat we allebei nog zo moe waren van het tripje naar Hualien de dag ervoor, want we waren allebei niet te genieten.
Vanaf 1 mei konden we ons ook al in schrijven voor een minor voor komend jaar. Dat was ook nog best een gedoe omdat we op het moment niet ingeschreven staan bij de universiteit Leiden. Maar na een aantal mailtjes te hebben verstuurd naar wat coördinatoren van het een en ander, heb ik me toch kunnen inschrijven voor de minor die ik wilde, bedrijfswetenschappen.

Dit weekend staat natuurlijk ook weer lekker volgepland. We gaan het History museum bezoeken, vooral omdat ze een prachtige botanische tuin schijnen te hebben, daarna willen we nog even naar Ximen en 's avonds gaan we voor de laatste keer een heel goed feestje bouwen in het nachtleven van Taipei. Daarna is het nog maar twee weken voordat we op vakantie gaan naar de Filipijnen! Gisteren hebben we samen nog even de puntjes op de i gezet voor onze reis zodat we straks helemaal goed voorbereid weggaan. We hebben er zin in!