lessen, studentclubs en maokong

你好! Afgelopen week is eigenlijk best een rustig weekje geweest, niet zoveel huiswerk, maar er was nog wel het een ander wat gereld moest worden. Maandag heb ik dan eindelijk mijn bankrekening hier kunnen openen. Daar wordt vanaf oktober maandelijks mijn beurs op gestort. Om een bankrekening hier te openen heb je je paspoort, je ARC en een stempel van je Chinese naam nodig. Ik had die stempel vorige week al laten maken alleen ik was zo slim om deze vergeten mee te nemen. Gelukkig zat het winkeltje niet zo ver bij het postkantoor vandaan, dus heb ik voor slechts 50 dollar maar even een nieuwe laten maken. Het laten maken van zo'n stempel duurt hooguit een kwartier, als ik helemaal terug naar de dorm had moeten gaan was ik minstens twee keer zo lang onderweg geweest.

Dinsdag en woensdag heb ik verder weinig beleefd. Sinds vorige week is de kantine beneden de dorm ook geopend waardoor ik ook niet meer buiten de campus hoef te eten. Dat scheelt echt enorm veel tijd. Als we buiten de campus gaan eten duurt het minstens anderhalf uur voordat je weer terug bent en nu ben je met een half uur klaar! Zeker handig als je veel huiswerk hebt!
Omdat tijdens de les geen Engels woord meer gesproken mag worden, moet ik zeggen dat mijn Chinees met grote sprongen vooruit gaat! Hoewel de toetsen belachelijk makkelijk zijn, vind ik het spreken nog best moeilijk soms. Als ik de tijd heb om na te denken over wat ik ga zeggen, gaat het allemaal goed, maar als ik dat niet heb, dan is het vaak nog wel lastig. Maar ook dit gaat steeds beter. Je wordt overal gedwongen om Chinees te spreken want bijna niemand spreekt hier een redelijk woordje Engels.

Woensdag en Donderdag stonden er beneden op de campus allemaal kraampjes waar studentenclubs hun club mochten promoten. Hier hebben ze dus werkelijk alle clubs die je maar kan bedenken, behalve natuurlijk die ene die ik zocht: volleybal. Maar ja ik heb genoeg andere sporten gezien die me leuk lijken om te doen: tennis, badminton, ballet en dansen. Nu moet ik alleen nog een keuze maken. Naast verschillende sportclubs heb je ook nog verschillende muziekclubs die instrumenten bespelen als gitaar, piano en de traditionele chinese citer! Daarnaast heb je ook nog clubs die zich bezighouden met verschillende chinese bordspelletjes, nieuwe media, 'zwarte muziek', cocktails maken,, goochelen, paintball en nog veel meer. Je kan het zo gek niet bedenken. Donderdagavond was er een optreedavond waar de clubs mochten laten zien wat hun club precies inhield. Op de presentatoren na was het echt een hele leuke avond. Ik wist niet dat Chinezen met zulke dingen net zo nep konden zijn als Amerikanen bij Talkshows. Eigenlijk gaat het nog verder want ze proberen dus van hun presentatie een toneelstukje te maken. De optredens zelf waren echt superleuk om naar te kijken. Al is het me wel opgevallen dat Chinezen geen echte flamencodansers zijn, daar hebben ze gewoonweg het temperament niet voor. En de meisjes van het ballroomdansen vinden het lang niet zo erg om een stukje bloot te laten zien dan alle andere Chinezen, een bikini zou nog meer bedekken dan het jurkje wat zij aanhadden. Ze hadden wel het beste voor het laatst bewaard: het dansen. Dat zag er echt zo gaaf uit! Bij die club kun je ook verschillende stijlen dansen leren dus dat is zeker een club waar ik bij wil dit jaar!

Vrijdagmiddag ben ik met Daphne en Tirza naar de Ikea geweest. Niet dat ik wat nodig had, ik ging alleen mee voor de Zweedse gehaktballetjes (wat uiteindelijk een rundersteak geworden is). Ik had eigenlijk wel verwacht dat de Ikea hier ook verchineest zou zijn, maar dat was gelukkig niet het geval! Ook hier staan de Zweedse namen op ieder label. Zelfs mijn eigen bed stond er! Daar heb ik even gebruik van gemaakt door er heerlijk op te gaan liggen. Dat is hier trouwens helemaal niet raar om te doen. Ik heb hier mensen zien slapen in stoelen, ze gaan gerust even met hun telefoon op een bank zitten of ze doen hun haar in de spiegel die in een slaapkamer hangt. Best wel vreemd dat je dan niet eens raar aangekeken wordt :P

Vandaag hadden we een uitje gepland met de studentenvereniging International Youth: met de gondel de Maokong berg op. Om half twee hadden we afgesproken op het metro station van de Taipei Zoo. In onze haast om op tijd te komen hebben Tamara en ik de eerste de beste bus gepakt die richting Makong ging. Waar wij alleen iets te laat achter kwamen is dat deze bus naar het Maokong station bovenop de berg ging. Hierdoor waren wij om kwart voor twee al bovenop de berg zonder ook maar in de gondel gezeten te hebben. Dit kwam tamara eigenlijk stiekem wel goed uit want zij zou sowieso met de bus gaan omdat ze last van hoogtevrees heeft. Na contact te hebben gelegd met Tirza en Daphne om te vertellen hoe stom we zijn geweest, zijn we maar een stuk gaan wandelen om evengoed van het prachtige uitzicht te genieten. We hadden toch nog genoeg tijd over want we moesten toch op de rest van de groep wachten! Ongeveer een uurtje later was de groep ook boven en konden we met z'n allen ergens gaan eten. Dat was nog een heel avontuur. We moesten ergens een trap op en ineens zegt iemand: ' oh, big spider'. Ik had het nog niet door maar Tamara was alweer gauw naar beneden gerend. Toen ik me omdraaide en dit enorme monster achter me zag rende ik ook gillend weg. Ik ben echt blij dat wij in Nederland niet zulke spinnen hebben want dan had ik het daar niet uitgehouden denk ik. Helaas heb je hier, zeker in de bergen, heel veel van dat soort grote dat spinnen (dan praat ik over spinnen die knallende kleuren hebben, een lijf en kop hebben dat lijkt op dat van een wesp maar dan tien keer groter, en poten hebben die langer zijn dan je hand). Uiteindelijk zijn we er toch maar langs gerend. Boven aan die trap zat een klein tentje waar we traditionele Chinese baozhong thee hebben gedronken met allemaal traditionele Chinese hapjes erbij. Het enige wat echt niet lekker was, was een soort hard cakeje van groene bonen. Voor de rest was het allemaal best lekker: sweet potatoes, ananascakejes etc. Toen we daar klaar waren moesten we natuurlijk weer langs die grote spin, wat al een hele uitdaging op zich was. Ik heb Tamara uiteindelijk ook zover gekregen om met mij en Tirza met de gondel naar beneden te gaan, in plaats van met het busje, want de rest ging wel met het busje terug. In het begin had ze het even moeilijk, maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Ze was wel blij dat ze het had gedaan want echt, wat een prachtig uitzicht heb je zo over de hele stad! Dit raad ik iedereen echt aan om een keer te doen!

Ik denk dat mijn verhaal voor deze week wel weer lang genoeg is! Ik hoop dat iedereen het nog steeds leuk vindt om te lezen over mijn avonturen in Taiwan :)

Liefs.